• partituur zang en piano

• Duration: 55'
• Composed in 2011
• First performance: 29.09.12
• ISMN 979-0-9016514-7-0
• Parts: To purchase the score, please email <rc@robertcasteels.com>

De legende van de kaartridder

Te Heppeneert, een gehucht van de Limburgse stad Maaseik, bestaat er een 'Duivelsbruggetje' dat zijn naam ontleent aan de legende van de Kaartridder. Riddart, de bewoner van kasteel Borckhof, raakt na de de vroegtijdige dood van zijn vrouw aan het kaartspel verslaafd en verspeelt al zijn geld. Door zijn ziel aan de duivel te verkopen kan hij nog zeven jaar in weelde leven. Als zijn vrienden aan het eind van deze periode tijdens een groot afscheidsmaal vernemen welk lot Riddart te wachten staat, raden ze hem aan tot de heilige Gertrudis te bidden. Dan vertrekt de ridder te paard naar het bruggetje waar de duivel hem opwacht om zijn ziel op te eisen. Maar Sint-Gertrudis is ongemerkt op het paard achter de rug van de ridder mee gereden en drijft de duivel op de vlucht. Riddart keert berouwvol naar zijn kasteel terug en leeft voortaan in soberheid. Na zijn dood wordt hij op het kerkhof van Heppeneert begraven. De grafsteen, waarop drie harten en vijf ruiten waren afgebeeld (vermoedelijk de wapenschilden van de families Van de Capellen en de Heppeneert), werd later ingemetseld in de muur van de kerk. Dat er op de grafsteen geen enkele andere aanduiding stond doet vermoeden dat de ridder zelf zijn grafsteen had laten maken en dat de familie na zijn dood heeft nagelaten een passend grafschrift aan te brengen. Reden genoeg om te gissen naar de ware toedracht ervan en het doen ontstaan van een legende. Ieder (ongeletterd) volk, en zeker de erg godsdienstige middeleeuwse samenleving, had daar nood aan. Op die manier ontstond er een visualisering of verpersoonlijking van hogere en tegengestelde waarden, zoals goed en kwaad, de duivel en de heilige of God. Sagen of legenden waren eigenlijk heel concrete handleidingen voor een ‘deugdzaam’ leven. Even voorbij de kerk houdt een fontein in de vorm van een kaartspel de herinnering aan deze legende levend.
(Jan Reynaerts) (Bronnen: Wikipedia; Het Belang Van Limburg, 3 september 1995; Brochure 100 jaar in Heppeneert,1975)